سنگ اندازی و اشکال تراشی بزرگ ترها و اطرافیان
از طرفی احترام پدر و مادر و اطاعت از آنان، بر قرزندان واجب است؛ آن هم از واجبات بزرگ الهی. رنجاندن و ناراحت کردن و بی احترامی سرپیچی از اطاعت شان ، حرام است؛ آن هم از حرام های بزرگ.
از طرف دیگر پدر و مادر، تجربه های فراوانی دارند و خیر و صلاح فرزندشان را می خواهند و در میان انسان ها، هیچ کس به اندازه ی ایشان، خیرخواه و دلسوز فرزند نیست.
این مطلب، در جای خود محفوظ.
امّا در بعضی از موارد – متأسّفانه – پدر و مادرانی و بزرگ تر ها و اطرافیانی یافت می شوند که:
یا از روی خودخواهی و هوای نفس، یا از روی جهل و نادانی، تیشه به ریشه ی فرزندان شان و جوانان می زنند و با کج سلیقگی و بهانه های خلاف عقل و شرع و إعمال نظرهای غلط و دخالت های بیجا، بر سر راه آنان «سنگ اندازی» می کنند و باعث بدبختی و تباهی شان می شوند.
اکنون چه باید کرد؟
تکلیف و وظیفه ی دختران و پسران، در برابر پدر و مادرِانِ عاقل و فهمیده و صلاح اندیش و دلسوز – که إن شاء الله فراوان هم هستند – واضح و روشن است و بیان شد که: واجب است احترامشان را نگه دارند، به نظرات و نصایحشان توجه کنند و از تجربه ی آن ها استفاده نمایند.
امّا وظیفه ی دختران و پسران در برابر پدران و مادران و بزرگ ترها و اطرافیان غیرعاقل و خودخواه و بهانه گیر و اشکال تراش – که تعدادشان کم است – چیست؟ چگونه عمل کنند که هم ازدواجشان به تأخیر نیفتد و هم با همسر مطلوب شان ازدواج کنند، و هم «سنگ اندازی ها» را برطرف نمایند و هم نزاع و کشمکش به وجود نیاید و یا به حدّاقلّ برسد؟
جواب:
این مشکل دارای دو راه حل است:
1. دراز مدّت
2. کوتاه مدّت
امّا دراز مدّت: باید فرهنگ جامعه اصلاح شود. مصلحان و اندیشمندان و مربیان، افکار و عقاید و اخلاق را اصلاح کنند؛ تا هر کس وظیفه و مسئولیت خود را بداند و عمل کند.
امّا کوتاه مدّت: راه حل هایی قابل ارائه می باشند:
1. صحبت مستقیم با سنگ اندازها و اشکال تراشان
اگر جوانان با چنین سنگ اندازی ها و بهانه جویی ها و دخالت های ناروا، مواجه شده و به ناحق بودن آن ها اطمینان داشتند؛ ابتدا خود شان با آن ها صحبت کنند. خجالت و رودر باستی را کنار بگذارند. خیلی محترمانه و مؤدّبانه به آنان بگویند: ما می خواهیم ازدواج کنیم و از شما که بزرگ مان هستید خواهش می کنیم ما را یاری کنید و مانع خوشبختی ما نشوید. احترام شما بر ما واجب است و ما این واجب را رعیت می کنیم؛ امّا بر شما هم واجب است که ما را در این برهه ی حسّاس، کمک کنید تا زندگی مان را بر مبنایی صحیح، استوار نماییم. امّا فلان مانع و اشکال شما – با عرض معذرت – صحیح نیست. (البته جوانان باید به ناحق و ناصحیح بودن آن اشکال ها یقین داشته باشند.) این معیارها و رسوم و تشریفاتی را که شما مطرح می کنید، مطابق معیارهای اسلام و عقل نیست. لطفاً کاری نکنید که مجبور شویم خلاف رأی و تصمیم شما عمل کنیم و ... .
این گونه صحبت ها و طرح رو در روی مسائل، با احترام و متانت تأثیر خوبی در اصلاح امور دارد.
2. قرار دادن واسطه
اگر صحبت مستقیم تأثیر نکرد (و یا خجالت کشیدید و تنوانستید رو در رو با خودشان صحبت کنید) و باز هم خواستند نظرات غیرصحیح خود را تحمیل کنند، نوبت به مرحله ی بعدی می رسد و آن این است که: کسی یا کسانی را که می دانید حرف شان در آن بزرگ ترها تأثیر دارد، واسطه قرار دهید و کلّ نظرات خود را با آنان مطرح کنید و از آن ها خواهش کنید که با آن «مانع تراش ها» صحبت کنند و آنان را از مخالفت و لجاجت باز بدارند. این کار، تأثیر فراوانی می تواند داشته باشد.
تذکّر:
باز هم تأکید می کنیم که جوانان توجه داشته باشند: منظور ما از «اشکال تراشی و سنگ اندازی های بزرگ ترها و ...» بهانه ها و خواسته ها و نظراتِ خلافِ شرع و عقل است، نه نظرات صحیحِ عاقلانه و دلسوزان و خیر خواهانه.
همان گونه که قبلا اشاره شد: والدین و بزرگ ترهای فراوانی هستند که خیرخواهانه، دلسوزانه، عالمانه و با تجربه بوده و نکات ارزشمندی را با فرزندانشان در میان می گذارند که در این صورت بر فرزندان لازم است که در اوج احترام از تجارب و نصیحت هایشان بهره مند گردیده و خود را محرم نکنند.
پس مواظب باشید که مسائل، مخلوط نشوند و مشکلات، افزون نگردند؛ به خصوص در مورد شناخت مصادیق «سنگ اندازی ها و اشکال تراشی ها»http://khanevadeh.tahzib-howzeh.ir/news