بنام خالق عشق
سالهاست که دختران از سنین نوجوانی در رویای ازدواج، درگیر روابط به اصطلاح پیش از ازدواجی می شوند که در اکثر موارد نه تنها هیچ گاه به ازدواج ختمی نمی شوند، بلکه تاثیر مخربشان تبعات اجتماعی بسیاری را هم برای آنها و هم خانواده هایشان به دنبال می آورد.

صحبت امروز و دیروز نیست، سالها است که تعداد زیادی دختران و پسران برای ازدواج کردن منتظر تصمیم خانواده ها و روش های سنتی نمی مانند و پیش از اینکه حتی سن شناسنامه ای و عقلی شان برای ازدواج مناسب باشد، در کوچه و خیابان و اینترنت و فیس بوک به دنبال کسی می گردند که به اصطلاح دوستشان باشد و در این میان برای اینکه توجیحی هم برای رابطه شان داشته باشند، پای قصد ازدواج داشتن را به میان می آورند. اما واقعا چند درصد از روابطی که به بهانه ازدواج صورت می گیرند به زندگی مشترک ختم می شود و دختران چقدر می توانند به وعده های ازدواج پسرانی که با کلام محبت آمیز از عشق سخن می گویند، حساب باز کنند؟