بنام خالق عشق
بهترین رنگ آن است که صفا و بقا داشته و چشم اولیاى خدا را به خود جلب کند. همرنگ با فطرت و منطق بوده، مشترى آن خدا، و بهاى آن بهشت باشد.
همهى رنگها پاک مىشوند، قبیله، نژاد و نسب، دیر یا زود از بین مىروند، ولى آنچه ابدى و باقى است همان رنگ و صبغهى الهى یعنى اخلاص و ایمان است.
صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ (بقره ـ 138)
این است نگارگرى الهى و کیست خوشنگارتر از خدا؟ و ما او را پرستندگانیم.
به دنبال دعوتى که در آیات سابق از عموم پیروان ادیان، دائر به تبعیت از برنامههاى همه انبیاء شده بود، در آیه مورد بحث، به همه آنها فرمان مىدهد که " تنها رنگ خدایى را بپذیرید" (که همان رنگ ایمان و توحید خالص است)
در واقع قرآن فرمان مىدهد همه رنگ هاى نژادى و قبیلگى و سایر رنگ هاى تفرقه انداز را از میان بردارند و همگى به رنگ الهى در آیند.