بنام خالق عشق
آمار
و ارقام رسمی در دست نیست که چه تعداد از طلاق ها به دلیل فریبکاری زوج ها
در ازدواج رخ می دهد اما حتما هر کدام از شما در میان اطرافیانتان با چنین
موردی مواجه شده یا شنیده اید که کسانی به امیدی ازدواج کرده اند اما بعد
از شروع زندگی متوجه شده اند واقعیت طرف مقابل آن چیزی نبوده که ادعا کرده
است. در اسلام به این می گویند تدلیس.
تدلیس، در تعریف فقهی اش می شود فاقد را واجد وانمود کرد. مثلا مردی که هیچ سرمایه ای از خود ندارد، وانمود می کند خودرو و ماشین دارد و دختری که سواد ابتدایی دارد خود را دیپلمه معرفی می کند. یا زنی که قبلا 6ماه تجربه زندگی مشترک داشته، آن را انکار می کند و وانمود می کند قبلا ازدواج نکرده یا مردی که نقصی در گردن خود دارد، آن را می بندد و وانمود می کند که موقتا در اثر یک ضربه در ورزش به این وضع افتاده و به زودی خوب می شود. دامنه تدلیس گسترده است و در واقع هر دروغی را شامل می شود که زوج ها به هم می گویند. از دروغگویی درباره وضعیت ظاهری گرفته تا دروغ درباره وضعیت اجتماعی و شغلی و مالی. این دروغ ها، از نظر اسلام غیر قابل قبول هستند و به فردی که فریب خورده این حق را می دهد که ازدواجش را فسخ کند.
ماده ۱۱۲۸ قانون مدنی هم می گوید: «هر‌گاه در یکی از طرفین صفت خاصی شرط شده و بعد از عقد معلوم شود که طرف مذکور فاقد وصف مقصود بوده، برای طرف مقابل حق فسخ خواهد بود، خواه وصف مذکور در عقد تصریح شده یا عقد متباینا بر آن واقع شده باشد».
۰ نظر
۲۳ اسفند ۹۳ ، ۱۳:۴۰