حلقه عشق

حلقه عشق
کلمات کلیدی

ویژه زوجین – طبق آیات و روایات

آموزش کامل شب زفاف

پاسخ جالب امام(ره) به سوالی درباره تعدد زوجات

اخلاق؛ گمشده خانواده مدرن

چگونه آبروداری کنیم؟

احساسات همسرتان را بفهمید

شوهرم را عوض کردم

زندگی ام عوض نشد

چرا امام با خانواده به کربلا رفت؟

عطر حسین (علیه السلام) در متن زندگی

سفارشات امام حسین علیه السلام برای زندگی زناشویی

چگونه کودکانمان را با پیام غدیر آشنا کنیم؟

عیدغدیر مبارک

قربانی کردن ؛ عبور از تردید

سالروزشهادت امام باقرعلیه السلام

مادران شیرده گوشت گوساله نخورند

در این عروسی فاقد هرگونه زینتی باشید+عکس

دل تان گنجشکی نباشد

ناگفته‌های زندگی شهیدباهنروشهید رجایی از زبان همسر

خرافه‌هایی که مانع فرزندآوری خانواده‌های ایرانی شده است

ایران شدیدترین روند کاهش نرخ باروری در جهان را دارد

زوج‌های جوان به‌جای وام ۳ میلیونی تسهیلات ۱۰ میلیونی دریافت کنند

«میم» تضمین کننده یک ازدواج موفق

میزان فطریه و کفاره چقدر است+پاسخ مراجع تقلید

شمه ای از اخلاق معاشرت

عید فطر و نقش آن در تحولات فردی و اجتماعی

زن ندهید

به جوان بی ‎نماز

ملاک هایی برای ازدواج دختران

چرا پیامبرصلی الله علیه و آله وسلم با خدیجهسلام الله علیها ازدواج کرد؟

آخرین نظرات
  • ۸ اسفند ۹۸، ۱۲:۴۸ - پوریا قلعه
    ممنون

احکام عقد موقت (متعه یا صیغه)

شنبه, ۱۶ بهمن ۱۳۹۵، ۰۲:۳۸ ب.ظ
بنام خالق عشق



متعه یا صیغه[1]

(مسأله 2421) صیغه کردن زن اگر چه برای لذت بردن هم نباشد صحیح است1.

1- سیستانی: ولی نمی شود زن شرط کند که مرد از او هیچ لذت جنسی نبرد.

*****

مکارم: مسأله- در ازدواج موقّت باید مقدار وقت و مقدار مهر تعیین شده باشد و بدون آن باطل است. ازدواج موقّت هرچند برای لذّت بردن هم نباشد بلکه به قصد محرم شدن نزدیکان آن دختر باشد جایز است مشروط بر این که دختری را که به ازدواج موقّت در می آورند در حدّی باشد که قابل لذّت جنسی باشد، مثلاً اگر کوچک است باید وقت را به اندازه زیاد کنند که دوران آمادگی دختر را شامل شود، هرچند بعد از عقد مدّت را ببخشند.

زنجانی: مسأله- ازدواج موقّت هر چند برای لذّت بردن هم نباشد، صحیح است. همسر موقّت را «متعه» یا «صیغه» نیز می گویند.

سبحانی: مسأله- صیغه کردن زن در صورتى که قصد زناشوئى داشته باشد صحیح است اگرچه براى لذت بردن هم نباشد.

مظاهری: مسأله- ازدواج موقّت اگرچه براى لذّت بردن هم نباشد مثلاً به قصد محرم شدن با نزدیکان آن دختر باشد صحیح است.

(مسأله 2422) شوهر بیش از چهار ماه نباید نزدیکی با متعه خود را ترک کند1.

این مسأله در رساله آیات عظام: بهجت و مظاهری نیست.

1- فاضل: مگر با رضایت وی. و بنابر احتیاط این حکم، در مسافر در سفر غیر ضروری هم ثابت است.

سبحانی: مگر اینکه زن در سن بالایی باشد.

*****

گلپایگانی، فاضل: مسأله- واجب است که شوهر بیش از چهار ماه نزدیکی با متعه خود را اگر جوان باشد ترک نکند و بنابراحتیاط بیش از این مدّت نزدیکی با متعه پیر خود را نیز ترک نکند.

خوئی، اراکی، تبریزی، سیستانی، مکارم: مسأله- احتیاط واجب آن است که شوهر بیش از چهار ماه با متعه خود (سیستانی: اگر جوان باشد) نزدیکی را ترک نکند.

وحید: مسأله- احتیاط واجب آن است که شوهر بیش از چهارماه نزدیکى با متعه خودرا ترک نکند مگر با رضایت او.

زنجانی: مسأله- احتیاط مستحبّ آن است که شوهر بی رضایت زن بیش از چهار ماه نزدیکی با همسر موقّت خود را ترک نکند.

(مسأله 2423) زنی که صیغه می شود اگر در عقد شرط کند که شوهر با او نزدیکی نکند، عقد و شرط او صحیح است و شوهر فقط می تواند لذتهای دیگر از او ببرد، ولی اگر بعداً به نزدیکی راضی شود، شوهر می تواند با او نزدیکی نماید1.

1- سیستانی: و همچنین است حکم در عقد دائم.

*****

مکارم: مسأله- زن می تواند در ازدواج موقت  شرط کند که شوهر با او نزدیکی نکند و تنها لذت های دیگر ببرد ولی اگر بعدا به این امر راضی شود مانعی ندارد.

مظاهری: مسأله- اگر زن در ضمن عقد با شوهر شرطى کند نظیر اینکه با او نزدیکى نکند، یا او را از شهر خودش بیرون نبرد، یا زن دیگرى نگیرد یا بعد از مرگ او مقدار معیّنى از سرمایه مرد مال زن باشد و مانند اینها و مرد قبول کند، باید به آن شرط عمل کند.

(مسأله 2424) زنی که صیغه شده اگر چه آبستن شود حقّ خرجی ندارد1.

این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست.

1-     زنجانی: مگر حقّ خرجی را برای وی شرط کرده باشند.

*****

وحید:مساله- زنی که متعه شده اگر چه آبستن شود  حق خرجی ندارد، مگر اینکه در ضمن عقد متعه یا عقد لازم دیگر شرط کند و همچنین در ضمن عقد جایز مادامی که آن عقد باقی باشد.

(مسأله 2425) زنی که صیغه شده حقّ همخوابی ندارد و از شوهر ارث نمی برد و شوهر هم از او ارث نمی برد1.

این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست.

1- اراکی: مگر در صورتی که ارث بردن را شرط کنند.

خوئی، تبریزی، وحید: مگر در صورتی که ارث بردن را شرط کرده باشند که در این صورت هر که شرط کرده ارث می برد.

سیستانی: و چنانچه ارث بردن را –از یک طرف یا از هر دو طرف- شرط کرده باشند صحت این شرط محلّ اشکال است ولی مراعات احتیاط ترک نشود.

زنجانی: مگر در صورتی که حقّ همخوابی را شرط کرده باشند، و نیز اگر ارث بردن را شرط کرده باشند، هر کس ارث بردن وی شرط شده، ارث می برد.

*****

مکارم: مسأله- [همسر ازدواج موقّت] از شوهر ارث نمی برد و شوهر هم از او ارث نمی برد و حقّ واجب همخوابی نیز ندارد.

مظاهری:مساله: زن و مرد در ازدواج موقّت هیچ حقّى جز لذّت جنسى به یکدیگر پیدا نمى‏کنند، بنابراین زن بدون اجازه شوهر مى‏تواند از خانه بیرون برود، و از شوهر ارث نمى‏برد و شوهر هم از او ارث نمى‏برد و نفقه هم ندارد گرچه آبستن شود.

(مسأله 2426) زنی که صیغه شده اگر نداند 1که حقّ خرجی و همخوابی 2ندارد عقد او صحیح است و برای آن که نمی دانسته، حقّی به شوهر پیدا نمی کند.

این مسأله در رساله آیات عظام مکارم و بهجت نیست.

1- وحید: اگر چه نداند...

2- مظاهری: و مانند این ها...

(مسأله 2427) زنی که صیغه شده، می تواند بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود1، ولی اگر بواسطه بیرون رفتن، حقّ شوهر از بین می رود رفتن او حرام است2.

این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست.

1- مکارم: یا کاری در خارج خانه برای خود انتخاب کند، مگر این که به خاطر بیرون رفتنش حقّ شوهر از بین برود.

2- سیستانی: و بنابراحتیاط مستحبّ در صورتی که حقّ شوهر از بین نرود، بدون اجازه او از خانه بیرون نرود.

مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 2425.

*****

خوئی، تبریزی: مسأله- زنی که صیغه شده چنانچه بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود و بواسطه بیرون رفتن، حقّ شوهر از بین می رود بیرون رفتن او حرام است، و بنابراحتیاط در صورتی که حقّ شوهر از بین نرود بدون اجازه او از خانه بیرون نرود.

(مسأله 2428) اگر زنی مردی را وکیل کند که به مدّت و مبلغ معیّن او را برای خود صیغه نماید، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود درآورد یا به غیر ازمدّت یا مبغلی که معیّن شده او را صیغه کند1 وقتی آن زن فهمید اگر بگوید راضی هستم2 عقد صحیح و گرنه باطل است.

این مسأله در رساله آیات عظام: بهجت و مکارم نیست.

1- اراکی: آن عقد فضولی است و وقتی آن زن فهمید می تواند به آن عقد رضایت دهد و چنانچه اجازه دهد، عقد نافذ و صحیح است.

2- خوئی، تبریزی، سیستانی: اگر اجازه نماید...

زنجانی: وقتی آن زن فهمید، اگر پیش از آن که عقد انجام شده را رد کند، رضایت خود را به آن ابراز کند...

******

مظاهری: مسأله- اگر زنی به دیگری وکالت دهد  که او را با مهر معینی به عقد شخص دیگری در بیاورد  اگر وکیل  مهر را کمتر یا زیادتر کند این عقد فضولی است و منوط به اجازه  زن است اگر قبول کرد  عقد صحیح است و الا باطل است.

(مسأله 2429) پدر و جد پدری می توانند برای محرم شدن، یک ساعت یا دو ساعت زنی را به عقد پسر نابالغ خود درآورند و نیز می توانند دختر نابالغ خود را برای محرم شدن به عقد کسی در آورند ولی باید آن عقد برای دختر مفسده نداشته باشد1.

این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست.

1- فاضل: باید آن عقد برای دختر مصلحت داشته باشد، حتی اگر به مقدار مهریه ای باشد که برای دختر قرار می دهند.

*****

گلپایگانی، صافی: مسأله- اگر پدر یا جدّ پدری برای محرم شدن، یک ساعت یا دو ساعت زنی را به عقد پسر نابالغ خود در آورد کافی است و نیز می تواند دختر نابالغ خود را برای محرم شدن به عقد کسی در آورد ولی باید آن عقد برای دختر مفسده نداشته باشد.

خوئی، تبریزی: مسأله- برای محرم شدن، می تواند پدر یا جد پدری، دختر  نابالغ خود را یک ساعت یا بیشتر به عقد کسی در آورد ولی باید آن عقد برای دختر نفعی داشته باشد، و امّا اگر برای پسر نابالغ جهت محرم شدن در زمانی که به طور کلّی قابلیّت استمتاع نداشته باشد زنی را عقد نمایند محلّ اشکال است.

وحید: مسأله- اگر پدر یا جدّ پدرى براى محرم شدن زنى را براى مدت کمى مثلا یک ساعت براى پسرى که قابلیت استمتاع داشته باشد عقد نماید ، عقد صحیح است ، و پدر یا جدّ پدرى مى تواند مدّت را با مراعات مصلحت و نفع آن پسر به زن ببخشد ، و نیز مى تواند دختر نا بالغى را که قابل تمتّع باشد براى محرم شدن در مدّت مذکوره به عقد کسى در آورد ، و در هر دو صورت معتبر است که در عقد مفسده اى براى صغیر نباشد.

سیستانی: مسأله- اگر برای محرم شدن- مثلاً- پدر یا جد پدری دختر یا پسر نابالغ خود را برای مدّت کوتاهی به عقدکسی در آورد، در صورتی که بر آن مفسده ای بار نشود عقد صحیح است، ولی اگر در مدّت ازدواج پسر به طور کلّی قابلیّت تلذّذ نداشته باشد، یا دختر به طور کلّی قابل تلذّذ او نباشد صحّت عقد محلّ اشکال است.

مکارم: مسأله- پدر یا جدّ پدری می تواند برای محرم شدن با زنی که او را به عقد موقّت پسر نابالغ خود درآورد (به شرط این که مدّت عقد به اندازه ای باشد که پسر به حدّ بهره گیری جنسی برسد) و نیز می تواند دختر نابالغی را برای محرم شدن بستگان به عقد کسی در آورد (به همان شرط که در مورد پسر گفته شد) و در هر دو صورت بنابراحتیاط واجب باید عقد فایده ای برای آن دو داشته باشد و خالی از مفسده باشد.

سبحانی: مسأله- پدر و جد پدرى مى توانند براى محرم شدن، با زنى که در یک خانه زندگى مى کنند او را به عقد موقت پسر نابالغ خود درآورند به شرط این که مدت عقد به اندازه اى باشد که پسر به حد بهره گیرى جنسى برسد و نیز مى توانند دختر نابالغ خود را براى محرم شدن بستگان به عقد کسى درآورد به شرط آنکه مدت آن به قدرى باشد که امکان استمتاع از او باشد سپس بعد از عقد مرد مى تواند بقیه مدت را به دختر نابالغ ببخشد.

زنجانی: مسأله- پدر یا جدّ پدری برای محرم شدن می تواند زنی را به عقد پسر نابالغ خود درآورد و نیز می تواند دختر نابالغ خود را برای محرم شدن به عقد کسی در آورد ولی در هر دو صورت باید پسر یا دختر نابالغ صلاحیّت بهره گیری جنسی داشته باشند یا مدّت عقد را به اندازه ای قرار دهند که صلاحیّت پیدا کنند.

(مسأله 2430) اگر پدر یا جدّ پدری، طفل خود را در محلّ دیگری است و نمی داند زنده است یا مرده، برای محرم شدن به عقد کسی درآورد1، بر حسب ظاهر، محرم بودن حاصل می شود و چنانچه بعداً معلوم شود که در موقع عقد آن دختر زنده نبوده عقد باطل است و کسانی که بواسطه عقد ظاهراً محرم شده بودند نامحرمند.

این مسأله در رساله آیات عظام: مکارم ، بهجت، سبحانی و مظاهری نیست.

1- خوئی، تبریزی، سیستانی: در صورتی که مدّت زوجیّت قابل باشد که از معقوده استمتاع شود...

 وحید: در صورتی که  آن طفل در مدت زوجیت قابل استمتاع باشد...

(مسأله 2431) اگر مرد مدّت صیغه راببخشد، چنانچه با او نزدیکی کرده، باید تمام چیزی را که قرار گذاشته به او بدهد و اگرنزدیکی نکرده باید نصف آن را بدهد1.

این مسأله در رساله آیت الله بهجت نیست.

1- خوئی، تبریزی: واجب است نصف مهر را بدهد و احتیاط مستحبّ آن است که تمام مهر را بدهد.

وحید: و احتیاط مستحبّ آن است که تمام آن را بدهد.

*****

مکارم: مسأله- مرد می تواند مدّت ازدواج موقّت را ببخشد و به آن پایان دهد، در این صورت اگر با آن زن نزدیکی کرده، باید تمام مهر و اگر نزدیکی نکرده، بایدنصف آن را بدهد.

سیستانی: مسأله- اگر مرد مدّت ازدواج زن را ببخشد، چنانچه با او نزدیکی کرده، باید تمام مهری را که قرار گذاشته است به او بدهد، و اگر نزدیکی نکرده واجب است نصف مهررا بدهد.

زنجانی: مسأله- اگر مرد مدّت صیغه زن را ببخشد چنانچه با او نزدیکی کرده باید تمام مهری را که قرار گذاشته اند به او بدهد، بلکه بنابراحتیاط اگر نزدیکی هم نکرده تمام آن را بدهد.

سبحانی:مساله- اگر مرد مدت صیغه را ببخشد، خواه با او نزدیکى کرده یا نزدیکى نکرده باشد، باید تمام چیزى را که قرار گذاشتند به او بدهد.

مظاهری:مساله- مرد در ازدواج موقّت مى‏تواند مدّت را ببخشد و بخشیدن او به منزله طلاق است، ولى شرایط طلاق را ندارد و لازم نیست مثلاً در ایّام پاکى باشد. [و]  اگر در ازدواج دائم طلاق دهد یا  در ازدواج موقت مدت را ببخشد یا مدت تمام شود باید تمام مهر ، و اگر نزدیکی نکرده نصف آن را بدهد.

مساله اختصاصی

مظاهری:مساله1974- در ازدواج موقّت باید وقت و مقدار آن تعیین شود و اگر وقت یا مقدار آن تعیین نشود عقد باطل است.

(مسأله 2432) مرد می تواند زنی را که صیغه او بوده و هنوز عدّه اش تمام نشده1 به عقد دائم2 خود در آورد3.

1- بهجت: بعد از تمام شدن مدّ ت ازدواج یا بخشیدن آن مدّت...

2- اراکی: یا موقّت...

3- خوئی، سیستانی: یا این که دوباره صیغه نماید (سیستانی: ولی اگر هنوز مدّت ازدواج موقّت تمام نشده است و عقد دائم کند، عقد باطل است مگر اینکه مدّت باقیمانده را به او ببخشد سپس عقد کند).

تبریزی: یا این که دوباره صیغه نماید ولی این کار قبل از تمام شدن مدّت صیغه جایز نیست مگر آن که باقی مدّت را بر زن قبلاً ببخشد.

نوری: یا اینکه دوباره صیغه نماید، ولی در موقعی که هنوز صیغه او است و مدّت تمام نشده است اگر بخواهد او را به عقد دائم خود دربیاورد باید اوّل مدّت او را ببخشد و سپس او را به عقد دائم خود در بیاورد.

*****

فاضل: مسأله- انسان نمی تواند دو مرتبه با زنی که در عقد اوست ازدواج کند، لذا اگرزنی در عقد موقّت اوست، مادامی که مدّت عقد موقّت تمام نشده یا مرد آن را نبخشیده است، نمی تواند او را عقد دائم یا عقد موقّت دیگر کند و اگر عقد کند عقد دوم لغو است و بعد از تمام شدن مدّت عقد اوّل به یکدیگر نامحرم می شوند و می توانند مجدّداً با یکدیگر ازدواج کنند.

وحید: مسأله- مرد مى تواند زنى را که متعه او بوده و مدّتش تمام شده یا به آن زن بخشیده ولى عدّه او تمام نشده به عقد دائم خود در آورد یا این که دوباره متعه نماید.

مکارم: مسأله- مرد می تواند زنی را که صیغه اوست به عقددائمی در آورد، ولی باید نخست باقیمانده مدّت را ببخشد، سپس او را عقد کند.

زنجانی: مسأله- مرد نمی تواند زنی را که  در ازدواج موقت وی است به عقد دائم درآورد مگر آنکه بقیه مدت ازدواج موقت را ببخشد  و بعد از تمام شدن یا بخشیدن مدت متعه می تواند او را به عقد دائم خود  درآورد هر چند هنوز عده اش تمام نشده باشد .

مظاهری: مسأله- مرد مى‏تواند زنى را که متعه او بوده یا طلاقش داده دوباره به عقد دائم یا موقّت خود درآورد اگرچه هنوز عدّه‏اش تمام نشده باشد، و نیز مى‏تواند زنى را که با او ازدواج موقّت نموده به عقد دائم خود درآورد گرچه بهتر است اوّل باقیمانده مدّت را ببخشد.

مسأله اختصاصی

مکارم: مسأله2079-  سبحانی: مسأله 2076- ازدواج موقّت بعد از تمام شدن مدّت آن، عدّه دارد (مکارم: به شرحی که در کتاب طلاق خواهد آمد)  و فرزندانی که از آن متولّد می شوند تمام حقوق فرزندی را دارند و از پدر و مادر و بستگان خود ارث می برند هر چند آن زن و شوهر از هم ارث نمی برند


[1] زنجانی: ازدواج موقت

منبع:

http://portal.anhar.ir/node/2002#gsc.tab=0

۹۵/۱۱/۱۶
حلقه وصل/ مجتبی

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی