مطاعی پر زحمت، امّا شیرین

بنام خالق عشق

---

بزرگترین مشکلی که مانع ازدواج و زندگی مشترک است، ظاهراً ترس از فقر و تنگدستی است، امّا این مساله الزاماً درست نیست، بلکه در این زمینه راهکارهای دیگری هم ارائه شده است.

---

زندگی مشترک همچون متاعی است که برای به دست آوردن آن همانند دیگر نعمت‌ها زحمت و مشقت دارد اما شیرینی این موهبت الهی زمانی احساس می‌شود که این سختی‌ها را پشت سر گذاشته و همه‌ی سختی‌ها را به جان دل خریداری کنی.

اقتدا به الگوهای واقعی همانند پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) و حضرت علی (علیه السلام) به انسان کمک می‌کند که در این مسیر هدف اصلی را دنبال کرده و به قرب الله برسد.

خداوند در سوره‌ی نور می‌فرماید:

«وَ أَنْکِحُوا الْأَیامى‏ مِنْکُمْ وَ الصَّالِحینَ مِنْ عِبادِکُمْ وَ إِمائِکُمْ إِنْ یَکُونُوا فُقَراءَ یُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ. و البته باید مردان بی‌زن و زنان بی‌شوهر و کنیزان و بندگان شایسته خود را به نکاح یکدیگر درآورید، اگر آن مردان و زنان فقیرند خدا به لطف و فضل خود آنان را بی‌نیاز و مستغنی خواهد فرمود و خدا رحمتش وسیع و نامتناهی و (به احوال بندگان) آگاه است».[1]

اهمیت این مساله تا این اندازه است که امیر مۆمنان على (علیه السلام) می‌فرماید:

«اَفْضَلُ الشَّفَاعَاتِ اَنْ تَشْفَعَ بَیْنَ اثْنَیْنِ فِى نِکَاحٍ حَتَّى یَجْمَعَ اللَّهُ بَیْنَهُمَا. بهترین شفاعت آن است که میان دو نفر براى امر ازدواج میانجیگرى کنى، تا این امر به سامان برسد».

و همچنین امام موسى بن جعفر (علیه السلام) می‌فرماید:

«ثَلَاثَةٌ یَسْتَظْلُونَ بِظُلِّ عَرْشِ اللَّهِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ، یَوْمَ لَا ظلٌّ اِلَّا ظِلُّهُ، رَجُلٌ زَوَّجَ اَخَاهُ الْمُسْلِم اَوْ اَخْدَمَهُ، اَوْ کَتَمَ لَهُ سِرّاً.

سه طایفه‏‌اند که در روز قیامت در سایه عرش خدا قرار دارند، روزى که سایه‏‌اى جز سایه او نیست: کسى که وسائل تزویج برادر مسلمانش را فراهم سازد و کسى که به هنگام نیاز به خدمت، خدمت کننده‏‌اى براى او فراهم کند و کسى که اسرار برادر مسلمانش را پنهان دارد».

ما نباید تصوّر بکنیم که حتماً بایستى یک نفرى یک خانه‌ى مِلکى داشته باشد، یک شغل درآمددارى داشته باشد، بعد ازدواج بکند؛ نه، ...این قرآن است که با ما دارد این‌جور حرف می‌زند: مردان و زنان بی‌همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌سازد؛ خداوند گشایش‌دهنده و آگاه است

 

 

و بالآخره در حدیثى از پیامبر اکرم (صلی الله علیه واله و سلم) مى‏‌خوانیم: هر گامى انسان در این راه بر دارد و هر کلمه‏‌اى بگوید، ثواب یک سال عبادت در نامه عمل او مى‏‌نویسند.[2]

مقام معظم رهبری  (حفظه الله) در این رابطه می‌فرمایند:

ما نباید تصوّر بکنیم که حتماً بایستى یک نفرى یک خانه‌ى مِلکى داشته باشد، یک شغل درآمددارى داشته باشد، بعد ازدواج بکند؛ نه، ...این قرآن است که با ما دارد این‌جور حرف می‌زند: مردان و زنان بی‌همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند، خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌سازد؛ خداوند گشایش‌دهنده و آگاه است. [نور/ 32][3]

احادیث پربار در باب بهترین ازدواج ها

رسول خدا (صلی الله علیه و آله):

1. وقتی کسی که خلق و دین وی مایه رضایت است به خواستگاری می آید , به او زن دهید و اگر چنین نکنید فتنه و فساد در زمین فراوان خواهد شد. (نهج الفصاحه ، ح 130)

2. بهترین ازدواج ها آنست که آسان انجام گیرد. (نهج الفصاحه ، ح 1507)

3. وقتی خداوند خواستگاری زنی را به دل کسی انداخته باشد , مانعی نیست که او را بنگرد. (نهج الفصاحه ، ح 185)

4. وقتی اشخاص همشأن برای خواستگاری پیش شما آمدند ؛ دختران خود را شوهر دهید و در کار آنها منتظر حوادث نباشید.(نهج الفصاحه ، ح 193)

5. اگر کسی زنی را خواستگاری کرد و موی خود را رنگ می بندد باید به او خبر دهد که موی خود رنگ می بندد. (نهج الفصاحه ، ح 2.202)

6. عقد نکاح را محکم کنید و آن را علنی سازید. (نهج الفصاحه ، ح 313)

7. بوسیله زناشویی روزی بجویید (نهج الفصاحه ، ح 481)

زن بگیرید و طلاق مدهید زیرا خداوند مردانی را که مکرر زن بگیرند و زنانی را که مکرر شوهر کنند ؛ دوست ندارد

 

8. زناشویی (ازدواج) کنید که من از فزونی شما تفاخر می کنم. (نهج الفصاحه ، ح 568)

9. ازدواج کنید تا عده شما بسیار شود ,زیرا من در روز رستاخیز به فزونی شما بر امتهای دیگر افتخار می کنم. (نهج الفصاحه ، ح 1179)

10. زن برای دین و مال و جمالش گیرند , زن دین دار بجویید . (نهج الفصاحه ، ح 822)

11. خداوند مردانیرا که مکرر زن بگیرند و زنانی را که مکرر شوهر کنند دوست ندارد. (نهج الفصاحه ، ح 714) (مذموم بودن تکرار ازدواج )

12. سه چیز است که جدی آن جدی است و شوخی آن نیز جدی است , نکاح , طلاق , رجوع (نهج الفصاحه ، ح 1254)

13. سه چیز است که شوخی در آن روا نیست , طلاق , نکاح , آزاد کردن بنده (نهج الفصاحه ، ح 1263)

14. زنانی که بی حضور شاهد شوهر می کنند ؛ زناکارند (نهج الفصاحه ، ح 1112)

15. هر که زن گیرد به این منظور که از محرمات برکنار ماند ؛ بر خدا لازم است که او را یاری کند. (نهج الفصاحه ، ح 1396)

16. زن مهربان و بچه آور بگیرید که من به فزونی شما بر سایر پیغمبران افتخار می کنم. (نهج الفصاحه ، ح 1144)

17. زن بگیرید که من به کثرت شما بر سایر ملل افتخار می کنم و مانند مسیحیان راه رهبانیت پیش نگیرید. (نهج الفصاحه ، ح 1145)

18. زن بگیرید و طلاق مدهید زیرا خداوند مردانی را که مکرر زن بگیرند و زنانی را که مکرر شوهر کنند ؛ دوست ندارد. (نهج الفصاحه ، ح 1146)

    فرآوری: محمدی                

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان